Episodion Tricēsimum et Septimum: Fābula Orpheī et Eurydicēs
Rem Tenē Episodion Tricēsimum et Septimum: Fābula Orpheī et Eurydicēs
Hello all! Welcome to Rem Tenē: a Latin podcast using comprehensible input to help beginner and intermediate learners of Latin acquire the language in a fun and compelling way. The transcript for this episode can be found in the episode description where you can follow along. Remember that we will speak twice in the episode: once slowly with words and phrases occasionally defined in English and again at a more natural speaking speed and no definitions If you enjoy this, you can support us on Patreon at Latinitas Animi Causa for the cost of only a cup of coffee per month. The link is in the description! Although everything on this podcast will be free, your support is what allows us to do what we do. *Remember to leave a rating and review to help others find this podcast more easily!* Thanks for joining us and enjoy the episode!
Sat nūgārum; ad rem!
Salvēte sodālēs! Haec seriēs est Rem Tenē! Est seriēs sermōnum Latīnōrum ad linguam Latīnam discendam. Mihi nōmen est Andrēās et hodiē vōbīs fābulam Orpheī et Eurydicēs narrāre velim. Iam est mēnsis Februārius et apud nōs diem Sanctī Valentīnī celebrāmus. Quōmodo hunc diem celebrāmus? Loquendō dē amōre. Hodiē igitur fābulam dē amōre vōbīs narrāre velim! Haec est fābula Orpheī et Eurydicēs. Quī scriptōrēs antīquī hanc fābulam nōbīs scrīpsērunt? Bene; multī scriptōrēs hanc fābulam narrāvērunt. Duo tamen poētae quōrum carmina dē Orpheō et Eurydicē saepissimē leguntur sunt Ovidius et Vergilius. Hodiē fābulam quam scrīpsit Ovidius narrābimus. Bene; ad fābulam!
Fuērunt ōlim duo amantēs: Orpheus et Eurydicē. Orpheus optimus mūsicus fuit nam et vōce et lyrā optimē canere poterat. Tam bene Orpheus canere poterat ut animalia et fera et domestica cantū eius delectārentur. Tam bene canere poterat Orpheus ut et saxa lacrimārent. Orpheus in matrimōnium dūxit Eurydicen. Eurydicē nympha pulcherrima fuit et Orpheum valdē amābat. Diē nuptiārum, Eurydicē cum amīcīs suīs ambulābat neque herbam spectābat. In herbā fuit serpēns. Serpēns pedem Eurydicēs vīdit eumque momordit. Eurydicē, ob serpentis venēnum, mortua est. Orpheus Eurydicen mortuam multum flēvit. Orpheus tamen uxōre suā mortuā multum carēbat ergō in īnferōs dēscendere et Proserpinae, rēgīnae mortuōrum, et Plūtōnī, rēgī mortuōrum, canere voluit. Fortasse, sī carmen bonum canere potest, Proserpina et Plūtō Eurydicen reddent? Orpheus igitur in īnferōs dēscendit et carmen optimum et trīstissimum cecinit. Omnēs carmine Orpheī moventur. Umbrae mortuōrum, Tantalus, Sisyphus, etiam furiae flēvērunt ob Orpheī carmen. Et Plūtō et Prosperina carmine Orpheī moventur. Plūtō Eurydicen ad sē vocat. Plūtō sīc locūtus est: “Ō amantēs, Eurydicē ex īnferīs exīre potest et tē ad terram superam sequētur. Sed, Orpheu, nōlī rēspicere Eurydicen. Sī eam rēspexeris, ex īnferīs exīre nōn poterit et hīc in aeternum manēbit.” Orpheus rem tenuit et illī ad terram superam ascendere coepērunt. Lentē ascendēbant nam vidēre nōn poterant. Per tōtam viam fuit calīgo opāca et dēnsa. Orpheus dubitāre coepit. Adestne Eurydicē? Abestne? Ascenditne? Orphus dubitāns Eurydicen rēspexit. Ea bracchia sua extendēbat ad Orpheum et ille ad eam sed Orpheus eam prendere nōn poterat. Eurydicē iterum mortua est, dīxit Orpehō suprēmum “valē,” et in īnferōs rēcessit.
Nōnne haec fābula est trīstis? Hoc tamen dīcere volō: in hāc fābulā, Eurydicē nihil dīcit nīsī “valē.” Opiniōnem eius numquam audīmus. Estne hoc amor? Nesciō. Quid dīctis vōs? Placetne vōbīs haec fābula? Estne Orpheus bonus homo et marītus? Scrībite nōbīs infrā nam opiniōnēs vestrās audīre volumus!
Ut semper, patrōnīs nostrīs apud Patreon quam maximās grātiās agimus!
Bene, satis est. Haec hodiē habuī quae dīcerem! Quid vōs? Vōbīsne placet audīre tālēs fābulās? Nōbīs scrībere potestis apud apple podcasts vel spotify vel YouTube vel etiam situm nostrum habesnelac.com/contact. Volumus audīre respōnsa vestra ergō scrībite! Grātiās vōbīs agimus quod nōs loquentēs audītis. Spērāmus fore ut hoc episodion vōbīs placeat! Sī vōbīs placuit hoc episodion, spectā hoc nam valdē placēbit! Cūrāte ut in proximum valeātis! Et mementōte: Rem tenēte, verba sequentur.
